Historia Dzieci Maryi.

Jest rok 1806. W małej francuskiej wiosce, przychodzi na świat Kasia. Nie jest sama, ma już liczne rodzeństwo a cała rodzina liczy dziesięć osób. Rodzinie nie jest jednak łatwo się utrzymać, wszyscy muszą ciężko pracować, aby zarobić na utrzymanie. Kasia nie chodzi do szkoły, bo musi zajmować się domem i gospodarstwem należącym do jej rodziny. To nie koniec jednak jej problemów. Kiedy ma dziewięć lat, niestety umiera jej mama. To szczególnie ciężki czas dla tej małej dziewczynki. Nie poddaje się jednak, ale szuka kogoś innego, kto mógłby zastąpić jej matkę... i znajduje! Jest nią Maryja. Mała Kasia całkowicie oddaje się w opiekę tej najlepszej Matce, Matce wszystkich ludzi... i tak, już nie sama, mała Kaśka wyrasta na dużą Katarzynę.

Katarzyna pragnie być zawsze blisko Maryi i Pana Jezusa, dlatego pewnego dnia pragnie wstąpić do klasztoru. Jest to jej kolejna ciężka decyzja, gdyż tego nie chce jej tata. Kasia musi się mocno zastanowić nad podjęciem dobrej decyzji. Po pewnym czasie udaje jej się przekonać swojego ojca i wstępuje do zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia.

 Niedługo po tym, bo w 1830 roku objawia się jej Ta, której się zawierzyła – Maryja i prosi ją, aby wyrobić medaliki z jej podobizną, by szerzyć jej kult po całym świecie. Katarzyna dotrzymuje obietnicy i tak właśnie zaczynają rozwijać się grupy Maryjne, w tym Dzieci Maryi.

Zapewne chcecie wiedzieć co dalej stało się z Katarzyną. Już opowiadam. Katarzyna żyła przez cały czas razem ze swoją Matką i jej synem – Panem Jezusem. Pomagała biednym i cierpiącym. Była wzorem dla wielu ludzi, a kiedy zmarła została ogłoszona świętą. Teraz znamy ją jako Św. Katarzynę Labouré.

Ale co dalej ze wspólnotą Dzieci Maryi?
Na Maryjki zaczęło chodzić coraz więcej osób. Wspólnota bardzo szybko się rozwijała, aż w końcu została zatwierdzona przez papieża Piusa IX. Od tego momentu możemy mówić tak na serio o wspólnocie Dzieci Maryi. Zanim jednak dotarła do Polski minęło jeszcze trochę czasu. Miało to miejsce w 1852 roku.
  Niestety były to czasy kiedy Polska nie była jeszcze wolnym państwem. Problemy wojenne uniemożliwiały oficjalną działalność ruchu. Dopiero niedawno, biskup Herbert Bednorz prosi księdza Jana Morcinka o założenie takiej grupy.

Co się działo później to już wiecie.
Teraz możecie sobie wyobrazić jak dużo czasu i wysiłków musiało kosztować tych, którym zależało na istnieniu naszej wspólnoty. Kiedyś mała Kasia, a teraz Ty jesteście Dziećmi Maryi i także na was spoczywa ten sam obowiązek co na Kasi. Musicie razem dbać o to, by wszystkim mówić o naszej najlepszej Matce – Maryi. Musicie się dużo modlić, aby mieć do tego siły. Możecie być dumni z tego, że jesteście Dziećmi Maryi, ale nie można na tym poprzestać. Trzeba działać!!!